Ryszard – Świadoma Świadomość – Listopad 2017
Badanie poprzedniego wcielenia.
Popełnienie samobójstwa, spowodowane dywagacją umysłu.
Strach spowodowany doświadczonym opętaniem ciała w obecnym życiu.
Błędne szukanie wyzwolenia, poprzez intelektualne zrozumienie.
Potępienie siebie, według przyjętego systemu wierzeń.
Pojawienie się smutku, spowodowane barkiem umiejętności wybaczenia sobie.
Uwalnianie się od religijnych systemów wierzeń, wyobrażeń.
Doświadczanie na co dzień, wewnętrznego błogostanu, ciszy i spokoju.
Moje choroby to moje programy, które miały mi coś dać, przed czymś chronić.
Powolne uwalnianie się od programów chorobowych, połączone z chęcią zabawy.
Cudowne doświadczenie odłączenia się od umysłu, traktowanego jako istota mnie samego.
Powstanie możliwości przebywania w różnych miejscach i przestrzeniach.
Stałe utrzymywanie w sobie stanu najwyższej błogości, jako naturalnego sposobu bycia.
Tworzenie projekcji własnego umysłu, programów umożliwiającego rozbudowywać ego.
Poczucie swobody i wolności w uwalnianiu się od ograniczających programów.
Uświadomienie sobie, tworzenia przez umysł, pułapek iluzyjnych rzeczywistość na różnych poziomach.
Tworzenie wiru, uwalniającego mnóstwo cząsteczek, udających się do różnych części tworzonego wszechświata.
Umysł tworzący wartościujące etykietki dla danej rzeczywistości.
Tworzenie różnych koncepcji przez cząsteczki, spowodowane lękiem, że nie będą mogły powrócić do Źródła.
Świadomy wybór przez cząsteczki odłączenia od Źródła, celem doświadczenia najwyższej formy uświadomienia.
Tworzenie naturalnego procesu uświadamiania, żeby być pełnią to muszę w tej pełni wciąż emanować rozwojem.
Dlatego pełnia jest pełnią, że ona nie ma końca i za każdym razem, tworzy lepszą jakość.
Rozwijanie samouświadomienia jest kluczowym, krytycznym procesem, osiąganym poprzez stracenie świadomości.
Obudzenie się świadomości w procesie samozapomnienia, ma największą wartość i pozwala na jej proste ewoluowanie.
Jako doskonałe Istnienie, jesteś w wiecznym procesie udoskonalania swej Boskości.
Odcięcie się od Źródła na skutek rywalizacji cząstek.
Jeżeli się pomylimy, to nie udoskonalamy siebie, tylko myślokształty w postaci egregorów boga, diabła itp.
Będąc w pełni świadomy, wiem do jakiego celu dążę i że cel ten jest nieosiągalny.
W tym pędzie do doskonałości, możesz zatracić się, jeśli nie będziesz świadomością uświadomioną.
Świadomość uświadomiona, jest to wyższa forma obserwatora.
Tworzymy proces, który jest potrzebny i on się będzie dział.
Tworzenie jakiejkolwiek aktywności w ciszy i bezruchu, powoduje że łatwo się zapętlamy.
Dopóki jesteśmy świadomą świadomością, to niczego nie chcemy.
Tworzymy paradoks, gdy powstaje ruch, nie jesteśmy już świadomą świadomością, powstaje dualizm.
Uzasadniamy wszystko tak, aby coś się działo i aby znowu wrócić do ciszy.
Skasowanie wszystkich określeń, dla Tego co nie posiada ze swej natury nazwy.
Usuniecie właściciela i jego zasłonki oraz myślokształtu ulotności, z własnej przestrzeni.
Usunięcie utworzonego świata własnych ograniczeń.
Wszystko jest stworzoną iluzją, własnych wyobrażeń!
Przyspieszenie zmian na skutek uświadomienia świadomości całej przestrzeni.
.
_Oprac. Mariusz.