Marcin. Iwonka i Piotruś – Nieuchronne konsekwencje własnych czynów – Maj 2022
Dobrym opisem sytuacji przedstawionej w sesji, są słowa piosenki zespołu OMD – Puszka Pandory
Urodzona w Kansas
Na zwyczajnej równinie
Uciekłaś do Nowego Jorku
Bo goniłaś za sławą
Miałaś ledwie siedemnaście lat
Gdy spełniły się twoje marzenia
Ale wszystko, czego pragnęłaś
To aby cię ktoś rozebrał
A wszyscy amanci, których całowałaś
Nie potrafili ukoić twego bólu
Wdzięk wciąż pozostał
I chociaż twarz się zmieniła
Ty wciąż jesteś taka sama
I czeka cię długa, długa droga
Do miejsc, w których chcesz być
I czeka cię długa, długa droga
Ale jesteś zbyt zaślepiona, by to dostrzec
Uosobienie ciszy
Boskiej niewinności
To niebezpieczna poza
Gdy przegrywasz swój wyścig z czasem
I wszystkie te zdjęcia
Jak demony przeszłości
Wciąż tak bardzo cię ranią
Nie pozwalają zapomnieć
A ty ciągle nic nie rozumiesz
I czeka cię długa, długa droga
Do miejsc, w których chcesz być
I czeka cię długa, długa droga
Ale jesteś zbyt zaślepiona, by to dostrzec
Kiedy teraz rozglądasz się dookoła
Czy dostrzegasz tą dziewczynę
Pogromczynię tysiąca serc
Co przeraziła ten świat
A wszyscy amanci, których całowałaś
Nie potrafili ukoić twego bólu
I jeśli nawet twarz się zmieniła
To wdzięk pozostał
A ty wciąż jesteś taka sama
I czeka cię długa, długa droga
Do miejsc, w których chcesz być
I czeka cię długa, długa droga
Ale jesteś zbyt zaślepiona, by to dostrzec….
_Oprac. Mariusz