Łukasz i Piotruś – Kierowanie naszymi umysłami – Marzec 2020

Łukasz i Piotruś – Kierowanie naszymi umysłami – Marzec 2020
Diagnozowanie przestrzeni Łukasza.
Oczyszczenie i uwolnienie od programów emocji.
Usunięcie zaborczego byta.
Zrównoważenie energii chaosu.
Podrzucające różne tematy programy, potrzebujące zbędnych rozważań.
Usuniecie przekaźnika dostarczającego podpowiedzi.
Usunięcie „zespołu” próbującej kierować umysłami.
Odzyskiwanie siebie, poprzez wyjście z kieratu myśleniowego.
Przyglądanie się umysłowi, w jakie bzdury nas próbuje wciągnąć.
Próby wyprowadzenia nas z absolutnej ciszy i równowagi, przez manipulujące nami myśloformy.
Zapętlenie się w myślach podrzucanych przez umysł, jako ważne tematy do rozwiązania.
Umysł ma tendencję do rządzenia tobą, a nie rozwiązywania trudnych problemów.
Umysł z reguły jest leniwy i wymyśla różne „pierdoły”, bo to tylko program.
Rozmawianie bez oceniania kogokolwiek.
„Wkręcanie się” w rozważania nad rzekomymi prawdami, podrzucanymi przez umysł.
Dziecko jako nasz nauczyciel pokazuje nam, że należy skupiać się na tym czym się możesz bawić, a nie na rozmyślaniu o zabawie.
Kumulowanie energii życiowej, poprzez zaprzestanie nad jałowym rozmyślaniem.
Wszystko, co robimy, robimy sobie.
Sposób na wychodzenie z uzależnienia od umysłu.
Stań się obserwatorem własnego umysłu i podczas rozmowy zweryfikuj czy myśli, które przychodzą, mają jakiś sens.
Umysł prowadzi taką konwersację, żeby się kłócić, sprzeczać, bo wtedy się nie myśli samemu co się mówi, a umysł się bawi nami.
Zachowywanie się jak pajacyk, kierowany manipulującym nami umysłem.
Twoje myśli są bez emocji, bez niczego.
Dopóki myślisz, że jesteś chory, to jesteś chory, ale jeżeli zaczniesz coś robić, to się okaże, że zapomnisz o swojej chorobie.
Jesteś tym, czym myślisz, że jesteś!
Świadome programowanie siebie na bycie zdrowym.
Bądź świadomym tego co robisz.
Nieświadomym jest się wtedy kiedy się myśli, a świadomym kiedy się robi.
Zachęcanie umysłu do bycia w ciszy.
Cudowny stan ciszy, bez myśli.
Skupianie się na wykonywanej czynności, celem wyciszenia umysłu.
Szokujące rozpoznanie, że nie jestem umysłem.
Bezsensowne wciąganie się w emocjonalne głupawe rozmowy.
Zmuszaj swój i innych umysł, do czegoś mądrego.
Albo masz cel i dążysz do niego, albo potem umysł zrobi z tobą wszystko.
To ty masz dokonywać zmian, a nie czekać aż się coś wydarzy.
Umysł trzeba wychować, wyuczyć, aby on tobie służył.

 

 

_Oprac. Mariusz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *